آزمایش روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی و التهابی است، به این معنی که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول های سالم بدن شما حمله می کند و باعث التهاب (تورم دردناک) در قسمت های آسیب دیده بدن می شود. روماتیسم عمدتاً به بسیاری از مفاصل در یک زمان حمله می کند. همچنین می‌تواند سایر بافت‌های بدن را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد مشکلاتی در اندام‌هایی مانند ریه‌ها، قلب و چشم‌ها شود.

روماتیسم مفصلی

آزمایشگاه  تشخیص  طبی  دانش

DANESH  MEDICAL  LABORATORY

آزمایش روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی و التهابی است، به این معنی که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول های سالم بدن شما حمله می کند و باعث التهاب (تورم دردناک) در قسمت های آسیب دیده بدن می شود. روماتیسم عمدتاً به بسیاری از مفاصل در یک زمان حمله می کند. همچنین می‌تواند سایر بافت‌های بدن را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد مشکلاتی در اندام‌هایی مانند ریه‌ها، قلب و چشم‌ها شود.

علائم و نشانه های RA عبارتند از:

• درد یا تیرکشیدن در بیش از یک مفصل
• سفتی در بیش از یک مفصل
• حساسیت و تورم در بیش از یک مفصل
• علائم مشابه در هر دو طرف بدن (مانند هر دو دست یا هر دو زانو)
• کاهش وزن
• تب
• خستگی یا کوفتگی
• ضعف

ویژگی هایی که خطر ابتلا به روماتیسم را افزایش می دهند؟

• سن: RA می تواند در هر سنی شروع شود، اما احتمال آن با افزایش سن افزایش می یابد. شروع آرتریت روماتوئید در میان بزرگسالان شصت ساله بیشترین میزان را دارد.
• ارتباط جنسی: موارد جدید RA معمولاً در زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان است.
• ژنتیک / صفات ارثی : افرادی که با ژن های خاص متولد می شوند بیشتر در معرض ابتلا به RA هستند. این ژن ها که HLA (آنتی ژن لکوسیت انسانی) ژنوتیپ کلاس II نامیده می شوند، همچنین می توانند آرتروز شما را بدتر کنند. خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید زمانی که افراد دارای این ژن ها در معرض عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن یا زمانی که فردی چاق است، بیشتر باشد.
• سیگار کشیدن : مطالعات متعدد نشان می دهد که کشیدن سیگار خطر ابتلا به RA را در افراد افزایش می دهد و می تواند بیماری را بدتر کند.
• تاریخچه تولد زنده: زنانی که هرگز زایمان نکرده اند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به RA  باشند.
• مواجهه های اولیه زندگی: شرایط اولیه زندگی برخی ممکن است خطر ابتلا به RA در بزرگسالی را افزایش دهد. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید در کودکانی که مادرانشان سیگار می‌کشیدند، دو برابر در بزرگسالی بودند. کودکانی که والدینشان کم درآمد هستند در بزرگسالی در معرض خطر بیشتر ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.
• چاقی: چاقی می تواند خطر ابتلا به RA را افزایش دهد. مطالعاتی که نقش چاقی را بررسی کردند همچنین نشان دادند که هر چه فرد اضافه وزن بیشتری داشته باشد، خطر ابتلا به RA در او بیشتر می‌شود.

ویژگی هایی که خطر ابتلا به روماتیسم را کاهش می دهند؟

• شیر دادن: زنانی که شیرخوار خود را با شیر مادر تغذیه می کنند، خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را کاهش می دهند.

روماتیسم چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص روماتیسم در مراحل اولیه دشوار است زیرا علائم و نشانه های اولیه شبیه بسیاری از بیماری های دیگر است. هیچ آزمایش خون یا یافته فیزیکی برای تایید تشخیص وجود ندارد. در طول معاینه فیزیکی، پزشک مفاصل شما را از نظر تورم، قرمزی و گرما بررسی می کند. او همچنین ممکن است رفلکس و قدرت عضلانی شما را بررسی کند.

بهتر است که آرتریت روماتوئید را در مراحل اولیه تشخیص دهید – ظرف 6 ماه پس از شروع علائم – تا افراد مبتلا بتوانند درمان را برای کند کردن یا توقف پیشرفت بیماری (مثلا آسیب به مفاصل) آغاز کنند. تشخیص و درمان های موثر، به ویژه درمان برای سرکوب یا کنترل التهاب، می تواند به کاهش اثرات مخرب روماتیسم کمک کند.

آزمایش های خون برای تشخیص روماتیسم

افراد مبتلا به روماتیسم اغلب دارای میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR)، که به عنوان sed rate نیز شناخته می شود یا سطح پروتئین واکنشی (CRP) دارند که ممکن است نشان دهنده وجود یک فرآیند التهابی در بدن باشد. سایر آزمایش‌های خون رایج به دنبال فاکتور روماتوئید و آنتی‌بادی‌های پپتید سیترولین دار ضد سیترولین ( ضد CCP) هستند. 

تست های تصویربرداری : پزشک شما ممکن است برای کمک به ردیابی پیشرفت روماتیسم در مفاصل در طول زمان، اشعه ایکس را توصیه کند. آزمایش‌های MRI و سونوگرافی می‌تواند به پزشک کمک کند تا در مورد شدت بیماری در بدن شما قضاوت کند.

نحوه انجام آزمایش روماتیسم مفصلی

بیشتر اوقات، خون از سیاهرگی که در قسمت داخلی آرنج یا پشت دست قرار دارد گرفته می شود. در نوزادان یا کودکان خردسال، ممکن است از یک ابزار نوک تیز به نام لانست برای سوراخ کردن پوست استفاده شود.

• خون در یک لوله شیشه ای کوچک به نام پیپت یا روی یک لام یا نوار تست جمع می شود.
• بانداژی روی محل قرار داده می شود تا خونریزی متوقف شود.

درنتیجه لباسی بپوشید که امکان دسترسی به ناحیه آرنج را برای خونگیری فراهم کند. یک تورنیکت روی بازوی شما قرار داده می شود، ناحیه ورید ضدعفونی می شود و از یک سوزن برای جمع آوری خون در یک یا چند ویال استفاده می شود. پس از خونگیری، محل بانداژ می شود. شما نباید هیچ گونه عارضه ای داشته باشید و معمولاً پس از انجام آزمایش نیازی به انجام اقدامات احتیاطی ندارید.

آزمایش روماتیسم ناشتایی نیاز دارد؟

خیر. قبل از انجام این تست نیازی به انجام اقدامات خاصی نیست. 

تفسیر آزمایش RF در تشخیص روماتیسم:

نتایج معمولاً به یکی از دو روش گزارش می‌شوند:

• مقدار، نرمال کمتر از 15 IU/mL
• تیتر، نرمال کمتر از 1:80 (1 تا 80)

اگر نتیجه بالاتر از حد نرمال باشد، مثبت است. عدد کم (نتیجه منفی) اغلب به این معنی است که شما آرتریت روماتوئید یا سندرم شوگرن ندارید. با این حال، برخی از افرادی که این شرایط را دارند هنوز RF منفی یا پایین دارند.

بازه ی مقادیر متوسط ​​بین آزمایشگاه های مختلف ممکن است به طور نامحسوس متفاوت باشد.

نتایج غیرعادی به چه معناست؟ نتیجه غیر طبیعی به این معنی است که آزمایش مثبت است، به این معنی که سطح بالاتری از RF در خون شما شناسایی شده است.

• بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید یا سندرم شوگرن دارای تست RF مثبت هستند.
• هر چه سطح بالاتر باشد، احتمال وجود یکی از این شرایط بیشتر است. همچنین آزمایش های دیگری نیز وجود دارد که می تواند به تشخیص کمک کند.
• همه افراد با سطح بالاتر RF به آرتریت روماتوئید یا سندرم شوگرن مبتلا نیستند.

درنتیجه مثبت بودن آزمایش خون RF به این معنی است که شما فاکتور روماتوئید در بدن خود دارید. این نشان می دهد که شما ممکن است RA یا بیماری خود ایمنی دیگری داشته باشید.

آزمایش خون RF مثبت تشخیص قطعی برای RA نیست. منفی بودن آزمایش خون RF به طور خودکار به این معنی نیست که شما RA ندارید. برخی از افراد مبتلا به RA آزمایش خون RF منفی دارند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما آزمایش های بیشتری را قبل از تشخیص RA تجویز می کند.

پزشک شما همچنین باید آزمایش خون دیگری یعنی آنتی بادی ضد CCP برای کمک به تشخیص آرتریت روماتوئید (RA) انجام دهد. آنتی بادی ضد CCP برای RA اختصاصی تر از RF است. یک آزمایش مثبت برای آنتی بادی CCP به این معنی است که RA احتمالاً تشخیص صحیح است.

افراد مبتلا به بیماری های زیر ممکن است سطوح بالاتری از RF نیز داشته باشند:

• هپاتیت C
• لوپوس اریتماتوز
• سیستمیک
• درماتومیوزیت و پلی میوزیت
• سارکوئیدوز
• کرایوگلوبولینمی مختلط
• بیماری بافت همبند مخلوط
• ایدز، هپاتیت، آنفولانزا، مونونوکلئوز عفونی و سایر عفونت های ویروسی
• بیماری های کلیوی خاص
• اندوکاردیت، سل و سایر عفونت های باکتریایی
• عفونت های انگلی
• لوسمی، مولتیپل میلوما و سایر سرطان ها
• بیماری مزمن ریه
• بیماری مزمن کبد

در برخی موارد، افرادی که سالم هستند و مشکل پزشکی دیگری ندارند، سطح RF بالاتر از حد طبیعی خواهند داشت.